Η Μία Μαρτίνι, χαϊδευτικά Μιμί από το κοινό της (Мia Martini, ψευδώνυμο της Ντομένικα Μπερτέ, Domenica Rita Adriana Bertè, 20 Σεπτεμβρίου 1947 – 12 Μαΐου 1995) ήταν Ιταλίδα τραγουδίστρια και τραγουδοποιός.
Γεννήθηκε το 1947 στο Μπανιάρα Καλάμπρα. Εκπροσώπησε την Ιταλία στην Eurovision 2 φορές: Η πρώτη το 1977 με το τραγούδι Libera όπου έφτασε 13η και η δεύτερη το 1992 με το τραγούδι Rapsodia όπου έφτασε 4η. Πέθανε το 1995 στο Καρντάνο ντι Κάμπο.
Έχει κερδίσει τρις φορές το βραβείο της κριτικής επιτροπής στον Ιταλικό διαγωνισμό τραγουδιού Σανρέμο.
Κοινώς αποδεκτή ως μία από τις μεγαλύτερες τραγουδίστριες του ιταλικού ρεπερτορίου, φημίζεται για το εκλεπτυσμένο ρεπερτόριό της και το μεγαλείο της φωνητικής της έκτασης, καθώς και για το έντονο πάθος που χαρακτήριζε κάθε της ερμηνεία.
Η Μία Μαρτίνι συνεργάστηκε με πολλούς από τους πιο φημισμένους Ιταλούς συνθέτες έχοντας τραγουδήσει σε διάφορες γλώσσες. Κυρίως στα Ιταλικά, κυμάνθηκε επίσης και στην Αγγλική, Ισπανική, Γαλλική και Γερμανική γλώσσα, καθώς και στα Ελληνικά (στο τραγούδι Agapimu σε στίχους της ίδιας και του Τζοβάνι Κόντε, μουσική του Ντάριο Μπαλντάν Μπέμπο). Σε αντίθεση με τις περισσότερες τραγουδίστριες της Ιταλίας, τα κομμάτια της δεν έχουν ως μόνιμο επίκεντρο τον έρωτα, αλλά αντιμετώπισε και θέματα όπως τις άσχημες οικογενειακές συνθήκες (για παράδειγμα στο τραγούδι Padre davvero (=Πατέρας στ' αλήθεια) περιγράφει τη σχέση που είχε με τον πατέρα της), το βιασμό (στο τραγούδι La vergine e il mare (= Η παρθένα και η θάλασσα)), τη θρησκεία (στο τραγούδι Gesù è mio fratello (= Ο Ιησούς είναι αδερφός μου)), τα ναρκωτικά (στο τραγούδι La malattia (= Η ασθένεια)) και την θέση των καταπιεσμένων γυναικών (στο τραγούδι Io donna, io persona (= Εγώ γυναίκα, εγώ άνθρωπος) και στο μεγάλο της σουξέ Gli uomini non cambiano (= Οι άντρες δεν αλλάζουν)), αντλώντας έμπνευση από το σκληρό και βάναυσο παρελθόν της.
Είναι κατά τρία χρόνια μεγαλύτερη αδερφή της Ιταλίδας τραγουδίστριας Λορεντάνα Μπερτέ, με την οποία μοιράζονται την ίδια μέρα γενεθλίων.
