Η Άλλα Πουγκατσιόβα (А́лла Бори́совна Пугачёва, προφέρεται: [ˈalːə bɐˈrʲisəvnə pʊɡɐˈtɕɵvə], 15 Απριλίου 1949) είναι Ρωσίδα μουσικός. Η καριέρα της ξεκίνησε το 1965 και συνεχίζει έως σήμερα. Στη Σοβιετική Ένωση ήταν η πιο επιτυχημένη ποπ τραγουδίστρια με πωλήσεις ρεκόρ και απίστευτη δημοτικότητα. Το 1991 της δόθηκε ο τίτλος "Καλλιτέχνης της Ε.Σ.Σ.Δ".
Γεννήθηκε στις 15 Απριλίου του 1949 στη Μόσχα. Πατέρας της είναι ο Μπορίς Μιχάηλοβιτς Πουγκατσιόφ και η μητέρα της είναι η Ζιναϊντα Αρχίποβνα Οντεγκόβα. Το 1956 γράφτηκε στη Μουσική Σχολή Νο. 31. Συνέχισε στο σχολείο Νο. 496, από όπου και αποφοίτησε το 1964. Στη συνέχεια σπούδασε στο τμήμα χορωδίας του κολεγίου. Το 1965 η Άλλα Πουγκατσιόβα γράφει το πρώτο της κομμάτι, το "Ρομπότ" (ρωσ. Робот), το οποίο προοριζόταν για ένα πρωινό πρόγραμμα σε ένα ραδιοφωνικό σταθμό. Η Άλλα Πουγκατσιόβα τελείωσε το κολέγιο το 1966, και αρχίζει να περιοδεύει με το μουσικό συγκρότημα "Γιούνοστ" (ρωσ. Юность, που σημαίνει Νεολαία) στη δυτική Σιβηρία. Την επόμενη χρονιά άρχισε να εργάζεται ως συνοδός πιάνου στο Κρατικό Μουσικό Κολέγιο "Circus". Το 1966 έγινε σολίστας στο συγκρότημα "Novy Electron", το οποίο ανήκε στην Κρατική Φιλαρμονική Εταιρεία του Λίπετσκ. Μετά, το 1971, γίνεται σολίστας στο συγκρότημα "Moskvichi", από το 1972 έως το 1973, σολίστας στην μπάντα του Ολέγκ Λούντστρεμ και από το 1971 έως το 1974, σολίστας στο συγκρότημα "Veselye Rebjata". Αυτή την περίοδο 1966-1975), η Άλλα Πουγκατσιόβα έγραψε πολλά τραγούδια για ταινίες. Το 1974 κέρδισε την 3η θέση στο μουσικό διαγωνισμό "All-Union" κάτι που για αυτήν ήταν μεγάλη απογοήτευση. Το 1975 κερδίζει το "Grand Prix" στο διεθνή διαγωνισμό "Χρυσός Ορφέας", με το τραγούδι "Αρλεκίνος" (ρωσ. Арлекино), το οποίο κυκλοφόρησε στην Ανατολική Γερμανία η δισκογραφική εταιρεία "Amiga". Στην Βουλγαρία, η δισκογραφική εταιρεία "Balkanton" κυκλοφόρησε την ζωντανή ηχογράφηση του "Αρλεκίνος". Τον επόμενο χρόνο η Πουγκατσιόβα επέστρεψε στον "Χρυσό Ορφέα" για να εκτελέσει μια συναυλία εκτός διαγωνισμού.
Η Πουγκατσιόβα συμμετείχε στη δημοφιλή σοβιετική ταινία "Μια γυναίκα που τραγουδά", σε συνεργασία με το συγκρότημα "Ritm" το 1977. Στην ταινία η Πουγκατσιόβα έπαιξε τον πρωταγωνιστικό ρόλο, ως μια γνωστή ποπ τραγουδίστρια. Επίσης η Άλλα Πουγκατσιόβα έγραψε και το σάουντρακ της ταινίας. Την ταινία παρακολούθησαν 55 εκατομμύρια σοβιετικοί, κάτι που έγινε σοβιετικό ρεκόρ το 1979. Το σοβιετικό κοινό πήρε την ταινία ως αυτοβιογραφία της Πουγκατσιόβα. Το σάουντρακ της ταινίας κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1977, ως ένα κομμάτι του διπλού άλμπουμ Зеркало души "Zerkalo Dushi" ("Καθρέφτης της ψυχής"). Το ίδιο έτος η δισκογραφική εταιρεία "Victor" κυκλοφόρησε το άλμπουμ στην Ιαπωνία. Το 1978 με το τραγούδι Всё могут короли "Vse mogut koroli" κέρδισε το βραβείο στο Διεθνές Φεστιβάλ Τραγουδιού Sopot, κάτι που εκείνη την εποχή σήμαινε αυτόματη νίκη στο "Grand Prix" του Διεθνούς Διαγωνισμού Intervision.
Μετά την διάλυση της Ε.Σ.Σ.Δ, η Πουγκατσίοβα διεύρυνε την επιχειρηματική της δραστηριότητα, δημιουργώντας το ραδιοφωνικό σταθμό "Alla", ένα περιοδικό, το άρωμα "Alla", καθώς και παπούτσια με την μάρκα "Alla Pugacheva. Είχε λάβει πολλά βραβεία από την ρωσική κυβέρνηση, συμπεριλαμβανόμενου του "Βραβείου για την επίτευξη της Λογοτεχνίας και των Τεχνών", που έλαβε το 1990. Το 1994, η Άλλα Πουγκατσιόβα έλαβε μια τιμητική πλάκα με το όνομα της στην πλατεία αστεριών στην Γιάλτα (Ουκρανία). Το 1997, εκπροσώπησε την Ρωσία στον Διαγωνισμό Τραγουδιού Eurovision στο Δουβλίνο και με το τραγούδι "Primadonna" ήρθε 15η. Από τότε, την Άλλα Πουγκατσιόβα ονομάζουν χαϊδευτικά και ως "Primadonna".
