Η Φρίντα Μποκαρά (Danielle Frida Hélène Boccara, 29 Οκτωβρίου 1940 - 1 Αυγούστου 1996) ήταν διάσημη Γαλλίδα τραγουδίστρια εβραϊκής καταγωγής. Είναι περισσότερο γνωστή από την νίκη της στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision, το 1969.
Γεννήθηκε στην Καζαμπλάνκα και καταγόταν από οικογένεια με ιταλικές ρίζες, που είχε εγκατασταθεί στην Τυνησία και εν συνεχεία στο Μαρόκο. Σε ηλικία 18 ετών η Φρίντα εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και από εκεί ξεκίνησε τη μουσική της σταδιοδρομία. Προηγουμένως, τραγουδούσε μαζί με τα δύο αδέρφια της, που επίσης ασχολούνταν με τη μουσική στην Καζαμπλάνκα.
Μπήκε στη δισκογραφία τη δεκαετία του '60 και σύντομα έκανε επιτυχία. Συνεργάστηκε με διάσημους συνθέτες, ανάμεσα στους οποίους ο Ζακ Μπρελ, ο Σαρλ Αζναβούρ και ο Μίκης Θεοδωράκης.
Το 1968 ηχογράφησε το "Cent mille chansons" και ο δίσκος έγινε χρυσός, ενώ το, "Un jour, un enfant" (1969) της χάρισε έναν πλατινένιο δίσκο και το "Pour vivre ensemble" (1971) έναν ακόμα χρυσό δίσκο.
Το 1964 υπέβαλε το τραγούδι "Autrefois" στην ομάδα επιλογής για το τραγούδι που θα εκπροσωπούσε τη Γαλλία στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision, όμως απέτυχε.
Η Μποκαρά μοιράστηκε, με 3 άλλες χώρες, την 1η θέση στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision στη Μαδρίτη, το 1969 εκπροσωπώντας τη Γαλλία με το τραγούδι Un jour, un enfant (Μια μέρα, ένα παιδί). Ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία του διαγωνισμού που σημειώθηκε ισοψηφία.[5]
Αργότερα, έκανε ξανά προσπάθεια να συμμετάσχει στη Eurovision, με τραγούδια στον εθνικό τελικό του 1980 –με το "Un enfant de France" – και το 1981 –με το "Voilà comment je t'aime". Ωστόσο, κανένα τραγούδι δεν κέρδισε.
