Τους λατρέψαμε, τους αγαπήσαμε, τους χορέψαμε και πάνω από όλα τους θέλαμε ναι τους θέλαμε πολύ να τους δούμε να εκπροσωπούν την γενέτειρα τους Σουηδία στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision, αν και ο Andreas Lundstedt εκπροσώπησε το 2006 την Ελβετία ως μέλος του συγκροτήματος six4one. Οι εμφανίσεις τους ωστόσο και οι ερμηνείες τους στο Melodifestivalen θα μας μείνουν αξέχαστες.
Το συγκρότημα ξεκίνησε το 1998 και όπως δηλώνουν έχουν περάσει είκοσι χρόνια από τότε γεμάτα αγάπη, πόνο, ευκαιρίες, melodifestivalen και θέλουν να γιορτάσουν αυτά τους τα γεννέθλια μαζί με τους φίλους τους, τους φαν του δίνοντας συναυλίες και να αποχαιρετίσουν το κοινό τους μιας και το συγκρότημα θα σταματήσει να υπάρχει αλλά πάντα θα είναι στις καρδιές μας.
Ας θυμηθούμε λίγο την πορεία τους στον εθνικό τελικό της Σουηδίας, η πρώτη απόπειρα έγινε το 2003 με το "Not A Shinner Not A Saint" αν και προκρίθηκε από την δεύτερη ευκαιρία τερμάτισε στην 3η θέση, ήταν το πιο πετυχημένο τραγούδι του εθνικού τελικού και έγινε χρυσό στη Σουηδία.
Το 2005 επιστρέφουν στον διαγωνισμό με το "Alcastar" καταφέρνοντας πάλι να προκριθεί στον τελικό από τη δεύτερη ευκαιρία τερματίζει για ακόμη μια φορά στην τρίτη θέση και πάλι το τραγούδι ήταν μια μεγάλη επιτυχία για το συγκρότημα και έγινε χρυσό.
Το 2009 επιστρέφουν με το "Stay The Night" όπου αυτή τη φορά δεν χρειάζονται την δεύτερη ευκαιρία να προκριθούν καταφέρνουν να βρεθούν στον τελικό και τερματίζουν στην πέμπτη θέση τη βραδιά του τελικού. Την επόμενη χρονιά επιστρέφουν με το "Headlines" όπου κατάφεραν να προκριθούν στη δεύτερη ευκαιρία αλλά δεν κατάφεραν να βρεθούν στον τελικό.
Το 2014 είναι η τελευταία τους συμμετοχή στο Melodifestivalen, με το "Blame It To The Disco" όπου κατάφεραν να προκριθούν στον τελικό και να τερματίσουν για μια ακόμη φορά στη τρίτη θέση. Το 2018 υπήρχαν φήμες ότι θα διαγωνιστούν για μια πέμπτη και τελευταία φορά με το τραγούδι "In The Name Of Love", όπου κατατέθηκε στη σουηδική τηλεόραση αλλά δεν πήρε το εισιτήριο για να διαγωνιστεί στον εθνικό τελικό.
Μερικές από τις διεθνείς επιτυχίες τους που σίγουρα θα θυμάστε είναι το 2001 με το "Crying At The Discoteque", "This Is The World We Live In", "Start The Fire".
Το συγκρότημα ξεκίνησε το 1998 και όπως δηλώνουν έχουν περάσει είκοσι χρόνια από τότε γεμάτα αγάπη, πόνο, ευκαιρίες, melodifestivalen και θέλουν να γιορτάσουν αυτά τους τα γεννέθλια μαζί με τους φίλους τους, τους φαν του δίνοντας συναυλίες και να αποχαιρετίσουν το κοινό τους μιας και το συγκρότημα θα σταματήσει να υπάρχει αλλά πάντα θα είναι στις καρδιές μας.
Ας θυμηθούμε λίγο την πορεία τους στον εθνικό τελικό της Σουηδίας, η πρώτη απόπειρα έγινε το 2003 με το "Not A Shinner Not A Saint" αν και προκρίθηκε από την δεύτερη ευκαιρία τερμάτισε στην 3η θέση, ήταν το πιο πετυχημένο τραγούδι του εθνικού τελικού και έγινε χρυσό στη Σουηδία.
Το 2005 επιστρέφουν στον διαγωνισμό με το "Alcastar" καταφέρνοντας πάλι να προκριθεί στον τελικό από τη δεύτερη ευκαιρία τερματίζει για ακόμη μια φορά στην τρίτη θέση και πάλι το τραγούδι ήταν μια μεγάλη επιτυχία για το συγκρότημα και έγινε χρυσό.
Το 2009 επιστρέφουν με το "Stay The Night" όπου αυτή τη φορά δεν χρειάζονται την δεύτερη ευκαιρία να προκριθούν καταφέρνουν να βρεθούν στον τελικό και τερματίζουν στην πέμπτη θέση τη βραδιά του τελικού. Την επόμενη χρονιά επιστρέφουν με το "Headlines" όπου κατάφεραν να προκριθούν στη δεύτερη ευκαιρία αλλά δεν κατάφεραν να βρεθούν στον τελικό.
Το 2014 είναι η τελευταία τους συμμετοχή στο Melodifestivalen, με το "Blame It To The Disco" όπου κατάφεραν να προκριθούν στον τελικό και να τερματίσουν για μια ακόμη φορά στη τρίτη θέση. Το 2018 υπήρχαν φήμες ότι θα διαγωνιστούν για μια πέμπτη και τελευταία φορά με το τραγούδι "In The Name Of Love", όπου κατατέθηκε στη σουηδική τηλεόραση αλλά δεν πήρε το εισιτήριο για να διαγωνιστεί στον εθνικό τελικό.
Μερικές από τις διεθνείς επιτυχίες τους που σίγουρα θα θυμάστε είναι το 2001 με το "Crying At The Discoteque", "This Is The World We Live In", "Start The Fire".