Μου έχει μείνει αξέχαστος ο ελληνικός προκριματικός διαγωνισμός του 1988. Τόσα μαζεμένα …χάλια τραγούδια, σπανίως έχω ξανακούσει. Θυμάμαι τις έντονες αποδοκιμασίες και τη δυσφορία του κόσμου, ιδίως από τη στιγμή που καθυστερούσε η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων.
Παρουσιαστής της βραδιάς, ήταν ο αξέχαστος ηθοποιός Κώστας Καρράς, ο οποίος συχνά-πυκνά δεν παρέλειπε κι εκείνος να εκφράζει τη δυσαρέσκειά του για όσα άκουγε. Μάλιστα, όταν τα «γιούχα» του κοινού για την καθυστέρηση έγιναν πιο έντονα, είπε το αμίμητο και άκρως ειρωνικό -αλλά συνάμα τόσο εύστοχο: «Η επιτροπή δυσκολεύεται ν’ αποφασίσει, αφού ακούσαμε τόσα ωραία τραγούδια»!
Τελικώς, «θριάμβευσε» ένας… «Κλόουν», με την Αφροδίτη Φρυδά. Πρόκειται πιθανώς για ό,τι χειρότερο έχουμε στείλει ποτέ στη Eurovision, αφού πραγματικά χρειάζονται μεγάλα αποθέματα υπομονής για να το ακούσει κάποιος. Φανταστείτε δηλαδή να κέρδιζε την «πρόκριση» η Άντζελα Δημητρίου, η οποία επίσης συμμετείχε στον ελληνικό προκριματικό!
Εν πάση περιπτώσει, στις 30 Απριλίου 1988, καταφέραμε (γιατί περί κατορθώματος πρόκειται…) να τερματίσουμε στη 17η θέση με δέκα βαθμούς, υποσκελίζοντας τέσσερις χώρες. Μας «λυπήθηκαν» οι Γάλλοι που μας έδωσαν επτά και …οι Τούρκοι, που πρόσθεσαν άλλους τρεις!
Η Κύπρος δεν πήρε μέρος, καθώς ενώ είχε επιλεγεί το «Θυμάμαι» με ερμηνευτή τον Γιάννη Δημητρίου, αποκαλύφθηκε ότι είχε συμμετάσχει στον εθνικό προκριματικό του …1984 για τη Μεγαλόνησο.
Θριαμβεύτρια της βραδιάς, η σχεδόν άγνωστη τότε Celine Dion με το “Ne partez pas sans moi”, για λογαριασμό της Ελβετίας.