Οι επιτυχημένες εμφανίσεις των προηγούμενων ετών, εξακολουθούσαν να κρατούν ζωντανή την ελπίδα για μια διάκριση στο θεσμό. Έτσι, στις 10 Μαρτίου 1980, διεξήχθη η βραδιά της τελικής επιλογής για το κομμάτι που θα πήγαινε στη Χάγη της Ολλανδίας, στις 19 Απριλίου.
Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, η εκδήλωση μεταδόθηκε απευθείας από την ΕΡΤ σε έγχρωμη εικόνα, από τα στούντιo στην Παιανία και με παρουσιαστή πάλι τον Βασίλη Τσιβιλίκα, όπως και το 1979. Αντί για έξι, τούτη τη φορά παρουσιάστηκαν 12 τραγούδια και τελικώς, επικράτησε το “Autostop”, που έγραψε ο Τζικ Νακασιάν σε στίχους Ρόνης Σοφού, με ερμηνεύτρια την Άννα Βίσση. Συνολικά, συγκέντρωσε 474 βαθμούς, μόλις πέντε περισσότερους από το “UFO” του Κώστα Τουρνά.
Η Κύπρια ερμηνεύτρια, μόλις είχε ξεκινήσει τη «μεταμόρφωση» της εικόνας της σε ποπ είδωλο, καθώς λίγους μήνες πριν με το «Αυτός που περιμένω» μέσα από το άλμπουμ «Κίτρινο γαλάζιο», είχε κερδίσει τον πρώτο χρυσό δίσκο της καριέρας της.
Από τα υπόλοιπα τραγούδια, είναι πασίγνωστα τα «Πάρε ένα κοχύλι απ’ το Αιγαίο» των Κώστα Χατζή-Φώντα Φιλέρη που ερμήνευσε ο Δάκης και το «Έτσι απλά σ’ αγαπώ» των Λάκη Παπαδόπουλου-Κυριάκου Ντούμου, με τη φωνή της Γλυκερίας. Ωστόσο, έγινε μεγάλη επιτυχία στις αρχές του 1981 από την Ελπίδα, όταν το ηχογράφησε για το άλμπουμ της «Με την Ελπίδα». Επιπλέον, ακούστηκε πολύ και το «Μην αργείς» των Αντώνη Στεφανίδη-Δημήτρη Ιατρόπουλου. Όχι όμως από τον Τώνη Στεφανίδη που το τραγούδησε εκείνη τη βραδιά, αλλά από τη Μαρινέλλα ένα χρόνο αργότερα… Στα αξιοσημείωτα, η συμμετοχή του…Γιάννη Φλωρινιώτη και των αδελφών Γαρμπή με το «Έχω μια μελωδία»…
Και φτάνουμε στο Σάββατο 19 Απριλίου 1980, όταν έλαβε χώρα στη Χάγη ο 25ος διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision. Για πρώτη και τελευταία φορά ως το 2004 συμμετείχε το…Μαρόκο, ενώ απείχε το Ισραήλ (νικήτρια χώρα τις προηγούμενες δύο χρονιές), λόγω εθνικής επετείου… Αξίζει ν’ αναφέρουμε, ότι το τραγούδι κάθε χώρας παρουσιαζόταν από τον αντίστοιχο εκπρόσωπο της κρατικής τηλεόρασης. Έτσι, το αντίστοιχο ελληνικό «προλόγισε» η Κέλλυ Σακάκου… Η Άννα Βίσση με τους «Επίκουρους» και το “Autostop” εμφανίστηκε τρίτη κατά σειρά, ακριβώς μετά τη συμμετοχή της Τουρκίας. Ωστόσο, δεν κατάφερε να «συγκινήσει» ιδιαίτερα τους Ευρωπαίους και τερμάτισε στη 13η θέση σε 19 συμμετοχές, τη χειρότερη που είχε πάρει η Ελλάδα ως τότε στο θεσμό, μαζί μ’ εκείνη του 1976.
Συγκέντρωσε μόλις 30 βαθμούς, οκτώ εκ των οποίων από την Ολλανδία, πέντε από την Αυστρία, τέσσερις από Ιρλανδία και Νορβηγία, δύο από Ιταλία και Δανία κι έναν από Πορτογαλία και Λουξεμβούργο. Δηλαδή, δε μας ψήφισαν ούτε οι μισές χώρες που συμμετείχαν στη διοργάνωση…
Για να λέμε και την αλήθεια, το “Autostop” δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο. Ένα απλό «τραγουδάκι» του σωρού, αρκετά «εύπεπτο» για τα ελληνικά δεδομένα, αλλά κάτω του μετρίου για την Ευρώπη. Δεν το έσωσε ούτε ο «διεθνής» τίτλος του, ούτε η αναφορά σε διάφορα κράτη και πόλεις του κόσμου, αλλά στη γλώσσα μας… Υπ’ όψιν ότι το τραγούδι, δεν περιλήφθηκε ποτέ σε προσωπικό δίσκο της Βίσση, ούτε καν στη συλλογή με τις μεγαλύτερες επιτυχίες της, που εξέδωσε η τότε Columbia το 1982 -μιλάμε πάντα για βινύλιο. Σε τέτοια μορφή, θα το βρείτε μόνο στο άλμπουμ “Eπιτυχίες της Columbia ’80″… Η βραδιά, σημαδεύτηκε από την πρώτη νίκη του Jonny Logan στη Eurovision για λογαριασμό της Ιρλανδίας, με το εξαιρετικό “What’s another year”…
