Ο Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision 1992 ήταν ο 37ος διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision και πραγματοποιήθηκε στις 9 Μαΐου 1992 στο Μάλμε της Σουηδίας. Οι παρουσιαστές ήταν η Λύντια Καπολίκιο και ο Χάραλντ Τρόιτιγκερ. Η Λίντα Μάρτιν, που εκπροσωπεί την Ιρλανδία, ήταν η νικήτρια αυτής της Eurovision με το τραγούδι "Why Me?". Το τραγούδι γράφτηκε από τον Τζόνι Λόγκαν, ο οποίος είχε κερδίσει τον διαγωνισμό του 1980 ως τραγουδιστή και τον διαγωνισμό του 1987 ως τραγουδιστής/τραγουδοποιός. Ο διαγωνισμός διεξήχθη στο Malmömässan, ένα μεγάλο εκθεσιακό και συνεδριακό κέντρο, όπου το σκηνικό ήταν σε σχήμα πλώρης πλοίου Βίκινγκ με ένα δράκο στο κέντρο και αστέρια σε κάθε πλευρά. Η τελετή έναρξης περιελάμβανε γυναίκες ντυμένες στα σουηδικά χρώματα κίτρινου και μπλε, κουνιστές κορδέλες. Η παράδοση της κινηματογραφικής κάρτας συνεχίστηκε με κλιπ με βάση κάθε χώρα. Η νικήτρια του περσινού διαγωνισμού, η Καρόλα, εμφανίστηκε στη σκηνή με ένα λευκό φόρεμα με μανίκια, ένα περιδέραιο και μανσέτες και τραγούδησε "All The Reasons To Live".
Ο διαγωνισμός αυτός σηματοδότησε την τελευταία συμμετοχή της Γιουγκοσλαβίας, αν και δεν ήταν η ίδια χώρα που είχε συμμετάσχει από το 1961 έως το 1991, αλλά στην πραγματικότητα η Σερβία και το Μαυροβούνιο, γνωστή ως "Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας". Αυτή ήταν η τελευταία συμμετοχή της χώρας μέχρι το 2004, καθώς απαγορεύτηκε από τον διαγωνισμό, ακολουθώντας τις κυρώσεις για το ψήφισμα 757 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, μετά τον πόλεμο της Βοσνίας και τον πόλεμο της ανεξαρτησίας της Κροατίας.
Μετά δύο διαδοχικές δεύτερες θέσεις (1988, 1989) και σημειώνοντας κάποια απογοητευτικά αποτελέσματα (1990, 1991), το Ηνωμένο Βασίλειο έστειλε τον Michael Ball με τη σύγχρονη ποπ μπαλάντα "One Step Out Of Time". Ωστόσο, οι Ιρλανδοί έστειλαν τη Linda Martin, η οποία είχε προηγούμενη εμπειρία όπου είχε έρθει 2η θέση στο διαγωνισμό του 1984, αλλά και να ξαναβρεθεί με τον Johnny Logan, ο οποίος κέρδισε το διαγωνισμό δύο φορές. Στο τέλος, η Ιρλανδία κέρδισε το διαγωνισμό με 16 βαθμούς πάνω από το Ηνωμένο Βασίλειο, ξεκινώντας την αλυσίδα των νικών της τη δεκαετία του 1990. Η Μάλτα με το "Little Child", η οποία ερμηνεύθηκε από τη Mary Spiteri, σημείωσε επίσης πολύ καλή απόδοση στην 3η θέση με 123 πόντους. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που τα τρία υψηλότερα τοποθετημένα τραγούδια ήταν όλα στα αγγλικά. Η Σουηδία, η χώρα που φιλοξενούσε το διαγωνισμό, τερμάτισε προτελευταία.
Η Ελβετία έπρεπε να αντικαταστήσει την αρχική επιλογή συμμετοχής της, "Soleil, soleil", η οποία επρόκειτο να εκτελεστεί από την Géraldine Olivier. Το τραγούδι δεν ήταν σύμφωνο με ορισμένους κανόνες του εθνικού διαγωνισμού επιλογής και έτσι, παρά το γεγονός ότι κέρδισε, δεν πήγε στο Μάλμε.
| Διοργάνωση: | SVT, EBU |
| Χώρος Διεξαγωγής: | Malmö Isstadion, Μάλμε, Σουηδία |
| Ημερομηνία: | 09 Μαΐου 1992 |
| Παρουσιάστες | Lydia Capolicchio & Harald Treutiger |
| Συμμετοχές: | 23 |
| Νέες Χώρες: | 0 |
| Απουσίες: | Μονακό, Μαρόκο |
| Νικήτρια: | Ιρλανδία "Why Me?" |
►Τελικός: 09/05/1992
